Mijn ochtendnieuws

BREN ♡ Het is half zes, vrijdagochtend. Vandaag. Ik ben wakker. En dat is gek, want ik hou van slapen. Ik draai me om. En om. Kruip tegen m’n liefje aan, die mompelt dat ik nog ruim twee uur kan slapen. Na een paar minuten stap ik uit bed. Wat ga je doen? Ik moet iets schrijven. Ga jij nog maar lekker even slapen.

Gisteren was ik op een event van Femke. Een afsluiting van een financiële training die ik nu bijna een jaar volg om beter een bedrijf te kunnen runnen. Het is inmiddels bijna een jaar later en ik vind cijfers nog steeds stom. Maar wel belangrijk en daarom wil ik er meer over leren. Bij deze studie heb ik twee ontzettend leuke buddies gekregen, die me elke keer gelukkig maken als ik ze zie. En wat ik vooral leuk vind aan zo’n dag is dat het me laat bezinnen waar ik nou ook al weer mee bezig ben.

Geluk is…
Dat ik van Liefs gelukkig word is heel duidelijk. Ik zou het het liefst 40-50-60 uur in de week willen doen. Het werken met Ann, nieuwe producten verzinnen en iets positiefs betekenen voor anderen. Geen 100 uur werken hoor. Daar functioneer ik niet zo goed onder. Daarnaast heb ik ook hele leuke neefjes, familie, vrienden, een liefje/verloofde en staan er nog ongeveer 15 fotoalbums (en een bruiloft dus!) in de wachtrij.

Nieuwe ideeën
Ik bedacht gister ook (met behulp van die buddie-toppertjes!) dat we workshops voor bedrijven en kinder-/vrijgezellenfeestjes kunnen gaan doen. En om maandag leuke winkels te bellen of ze onze Sint- en Kersttoppertjes willen verkopen en bedrijven te vragen of ze een slinger willen met eigen tekst in hun huisstijl voor de kerstborrel. Het is ons eerste feestdagenseizoen, dus deze dingen komen een tikkeltje laat op. Maar nog niet té laat. Kortom: de ideeën stroomden weer rijkelijk.

Interessante mensen
Daarnaast ontmoet je op zo’n dag de meest interessante mensen, zoals Annemieke van Keppie.nl. Zij had leukemie, verloor haar haar en kwam tot de ontdekking dat niet één mutsje lekker (warm) zit. Maar nu dus wel, want nu is De Keppie Kompanie er! Ze heeft zelf het product ontwikkelt en biedt kankerpatiënten een stukje warmte en comfort die zij miste. En het liefst wil ze al haar Keppies weggeven aan mensen die dat nodig hadden. Gelukkig kreeg ze het inzicht dat haar bedrijf en zijzelf binnenkort in het financieel moeras zou wegzakken als ze dat echt zou gaan doen. Toen ik ‘s avonds thuis kwam hadden we een mailtje van haar. Of we samen kunnen werken.

Dromen
En toen kwam het terug. Het idee wat we al hadden toen Ann en ik begin van het jaar aan het brainstormen waren ‘wat we willen worden nu we later groot zijn’. We zouden heel graag kerstfeest vieren met kinderen die in het ziekenhuis liggen. Slingers knutselen, bedden versieren en een feestje maken. Dat willen we. Als zij dat ook willen natuurlijk.
Maar. Nu komen de ‘maar’en. Kan dat wel? Vinden kinderen, artsen, ouders, … dat wel leuk? Welk ziekenhuis dan? Wanneer? Hoe? Zitten mensen daar wel op te wachten? Wat is er voor nodig? Is het dit jaar al haalbaar?

Het enige wat ik kan bedenken… wat ik voelde… is dat ik dit wilde schrijven. Heb jij ideeën, contacten of enig idee hoe wij dit zouden kunnen aanpakken? Laat een reactie achter of stuur ons even een mailtje.

Zo. Dit is best spannend.
Nu koffie en het echte ochtendnieuws kijken.

Liefs! Bren

Bren & Ann houden van bijzondere momenten, prachtig papier, opvallende vormen en persoonlijke details. Wij maken alleen maar dingen waar we heel blij van worden. Speciaal voor jou! Versier jezelf, iets en iedereen die je lief is, dat is ons motto. Bekijk onze collectie slingers, decoratie en andere blijmakers.